Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Rybnik
Nadleśnictwa Paruszowiec oraz Rybnik do roku 1924 były zarządzane przez Inspekcję Leśną w Rybniku. W 1927 r. Państwowe Lasy Śląskie przejęła pod swoją administrację Dyrekcja Lasów i Dóbr Państwowych w Warszawie. Wówczas na stanowisko nadleśniczego powołano mgr inż. Łopacińskiego. Następnymi nadleśniczymi byli: mgr inż. Stanisław Szczepański (1926 – 1928) i mgr inż. Tomasz Sokołowski (1928 – 1939).
Pierwszy Plan Urządzania Gospodarstwa Leśnego został opracowany na lata 1925/26 – 1935/36. Pozyskiwano głównie drewno na potrzeby przemysłu wydobywczego. Istniało bardzo duże zapotrzebowanie na tzw. kopalniak. Zakładano zręby wielkopowierzchniowe (ok. 5 – 10 ha), stosowano również zręby mniejsze – w układzie przerywanym, celem inicjowania odnowień naturalnych. Na tamte lata za główne zagrożenia lasu uznawano gradacje osnui gwiaździstej w lasach obrębu Knurów, oraz śniegołomy.
Z okresu okupacji istnieją ślady w naszych lasach do dzisiaj. Są to:
W 1945 roku powstało Nadleśnictwo Rybnik administrujące tereny z połączonych Nadleśnictw: Rybnik i Wodzisław. Jego powierzchnia wynosiła 6 028 ha. Powstały wówczas również: Nadleśnictwa Knurów (5 059 ha) i Paruszowiec (6 837 ha). Kierownikiem Nadleśnictwa Rybnik został mgr inż. Tomasz Sokołowski, który był już nadleśniczym przed wybuchem II Wojny Światowej. W 1949 r. sporządzony Plan Urządzania Gospodarstwa Leśnego na okres 10 lat. I Rewizję Definitywnego Urządzania Lasu przeprowadzono dla Nadleśnictwa Rybnik w 1969 r.
W 1972 r. przeprowadzono reorganizację Lasów Państwowych w celu utworzenia dużych, sprawnie zarządzających lasami jednostek. 25 września 1972 roku powołano Nadleśnictwo Rybnik, w skład którego weszły dawne Nadleśnictwa: Knurów, Paruszowiec i Rybnik. Ich nadleśniczymi byli: mgr inż. Józef Wnęk (Knurów), mgr inż. Józef Malinowski (Paruszowiec) oraz mgr inż. Karol Wardas (Rybnik). Nadleśniczym nowego Nadleśnictwa Rybnik został inż. Bogumił Lewandowski. W dalszej kolejności przyłączono tereny Nadleśnictwa Orzesze (31.12.1973 r.) Od 1.11.1975 r. nadleśniczym został mgr inż. Andrzej Kuca. W 1978 r. nastąpiła klęska śniegołomów, której skutkiem było usunięcie 74 000 m3 drewna.
W celu poprawy stanu zdrowotnego drzewostanów iglastych w 1977, 1979 i 1980 r. przeprowadzono ich lotnicze nawożenie. Zabieg został wykonany w leśnictwach: Szczotki, Kłokocin, Leboszowice, oraz Żory. Objął swym zasięgiem około 4000 ha. W roku 1987 przeprowadzono II Rewizję Definitywnego Urządzania Lasu. Do najpoważniejszych klęsk zaliczyć należy gradację kornika drukarza i korników towarzyszących, która miała miejsce w latach 1992 – 1996 na terenie leśnictw Syrynia, Adamowice (kompleks Żytna), Wodzisław, Zwonowice oraz Ruptawa.
Asset Publisher
Adaptacja lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja
Adaptacja lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja
Tytuł projektu:
Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych – kontynuacja (MRN3)
Podmioty realizujące projekt:
- Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe reprezentowane przez CKPŚ
- 151 nadleśnictw z terenu 17 Regionalnych Dyrekcji Lasów Państwowych
- Partnerzy projektu: Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Centrum Ochrony Mokradeł
Okres realizacji:
2024-2028
Cel główny projektu:
Wzmocnienie odporności nizinnych ekosystemów leśnych na zagrożenia związane ze zmianami klimatu poprzez realizację do końca 2028 r. kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych ukierunkowanych na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków naturalnych zjawisk/ procesów klimatycznych takich jak susze i pożary, powodzie i podtopienia, intensywne lub długotrwałe opady atmosferyczne, ekstremalne przepływy wód w korytach, spływy powierzchniowe, niszczące działanie wód wezbraniowych.
Cele szczegółowe:
- Rozwój systemów małej retencji poprzez wykonanie obiektów i kompleksowych zadań gromadzących wodę do końca 2028 r.
- Rozwój systemów związanych z przeciwdziałaniem zbyt intensywnym spływom powodującym nadmierną erozję wodną na terenach nizinnych poprzez wykonanie obiektów do końca 2028 r.
W Projekcie wyznaczono również dodatkowe cele związane z działaniami edukacyjnymi oraz monitoringiem tj.:
- Wzrost wiedzy nt. wpływu małej retencji wodnej na środowisko poprzez opracowanie metodologii oceny wpływu na podstawie monitoringu środowiska wybranych zadań do 2028 r.
- Zwiększenie efektywności działań w zakresie adaptacji do zmian klimatu poprzez opracowanie dobrych praktyk realizacji działań retencyjnych do końca roku 2028.
- Podniesienie świadomości ekologicznej społeczeństwa poprzez realizację wydarzeń edukacyjnych dla min. 800 uczestników do końca 2028 r.
Planowane działania:
W ramach projektu będą realizowane inwestycje łączące przyjazne środowisku metody techniczne i biotechniczne, obejmujące m.in.:
- budowę, rozbudowę, przebudowę, odbudowę zbiorników małej retencji oraz zbiorników suchych;
- budowę, rozbudowę, przebudowę, odbudowę małych urządzeń piętrzących oraz gromadzących wodę w szczególności zastawek, progów, przetamowań koryt, przepustów z piętrzeniem, zastosowanych w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych i/lub stworzenia tzw. retencji korytowej oraz rozlewisk;
- renaturyzację siedlisk podmokłych w szczególności poprzez podniesienie poziomu wód i ich stabilizację;
- przebudowę, rozbudowę lub rozbiórkę obiektów niedostosowanych do wód wezbraniowych lub zastąpienie ich innym rodzajem budowli komunikacyjnej, ale także budowę nowych obiektów w celu zabezpieczenia koryta oraz ochronę jakości wód (przede wszystkim mostów, przepustów, brodów);
- zabezpieczenie obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami nadmiernej erozji wodnej związanej z nawalnymi opadami (m.in. kaszyce, narzut kamienny, umocnienia skarp);
- unaturalnianie koryt poprzez odtwarzanie naturalnej geometrii i trasy (remeandrowanie cieków naturalnych, meandrowanie rowu), tworzenie zróżnicowanych siedlisk w korycie np. układ bystrze-ploso oraz odtwarzania terenów zalewowych.
Projekt stanowi kontynuację działań realizowanych przez Lasy Państwowe w ramach projektów współfinansowanych z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 i 2014-2020.
Planowane rezultaty projektu:
W projekcie planuje się wykonanie łącznie 1030 sztuk obiektów i kompleksowych zadań (wskaźnik produktu), osiągnięcie pojemności obiektów małej retencji o wartości 7 065,2 tys. m3 oraz osiągnięcie objętości obiektów małej retencji w wartości 5 700 tys. m3 (wskaźnik rezultatu).
Ponadto dodatkowym wskaźnikiem realizacji projektu będzie podniesienie świadomości ekologicznej społeczeństwa poprzez organizację wydarzeń edukacyjnych dla min. 800 uczestników.
Planowana wartość projektu:
- Całkowity koszt realizacji projektu: 511 560 000 zł
- Kwota wydatków kwalifikowalnych: 405 670 000 zł
- Kwota dofinansowania z UE: 323 359 557 zł
#FunduszeUE
