Wydawca treści Wydawca treści

Historia Nadleśnictwa Rybnik

Nadleśnictwo Rybnik, zdjęcie z 1913 r.     Nadleśnictwa Paruszowiec oraz Rybnik do roku 1924 były zarządzane przez Inspekcję Leśną w Rybniku. W 1927 r. Państwowe Lasy Śląskie przejęła pod swoją administrację Dyrekcja Lasów i Dóbr Państwowych w Warszawie. Wówczas na stanowisko nadleśniczego powołano mgr inż. Łopacińskiego. Następnymi nadleśniczymi byli: mgr inż. Stanisław Szczepański (1926 – 1928) i mgr inż. Tomasz Sokołowski (1928 – 1939).

Obchody święta lasu, zdjęcie z 1934 r.     Pierwszy Plan Urządzania Gospodarstwa Leśnego został opracowany na lata 1925/26 – 1935/36. Pozyskiwano głównie drewno na potrzeby przemysłu wydobywczego. Istniało bardzo duże zapotrzebowanie na tzw. kopalniak. Zakładano zręby wielkopowierzchniowe (ok. 5 – 10 ha), stosowano również zręby mniejsze – w układzie przerywanym, celem inicjowania odnowień naturalnych. Na tamte lata za główne zagrożenia lasu uznawano gradacje osnui gwiaździstej w lasach obrębu Knurów, oraz śniegołomy.

Pomnik w Orzeszu-Jaśkowicach przy ul. Powstańców     Z okresu okupacji istnieją ślady w naszych lasach do dzisiaj. Są to:
 - groby żołnierzy,
 - okopy żołnierskie, rowy przeciwczołgowe,Krzyż upamiętniający rozładunek więźniów w Leszczynach; las przy stacji kolejowej Rzędówka
 - pociski w pniach drzew na terenach, gdzie
prowadzono działania wojenne (Adamowice,
Raszczyce, Łaziska Rybnickie, Czyżowice i in.)
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                                                                                Sadzenie lasu - lata 60. XX wieku  W 1945 roku powstało Nadleśnictwo Rybnik administrujące tereny z połączonych Nadleśnictw: Rybnik i Wodzisław. Jego powierzchnia wynosiła 6 028 ha. Powstały wówczas również: Nadleśnictwa Knurów (5 059 ha) i Paruszowiec (6 837 ha). Kierownikiem Nadleśnictwa Rybnik został mgr inż. Tomasz Sokołowski, który był już nadleśniczym przed wybuchem II Wojny Światowej. W 1949 r. sporządzony Plan Urządzania Gospodarstwa Leśnego na okres 10 lat. I Rewizję Definitywnego Urządzania Lasu przeprowadzono dla Nadleśnictwa Rybnik w 1969 r.
Buk w Ochojcu, dziś już nie istniejący     W 1972 r. przeprowadzono reorganizację Lasów Państwowych w celu utworzenia dużych, sprawnie zarządzających lasami jednostek. 25 września 1972 roku powołano Nadleśnictwo Rybnik, w skład którego weszły dawne Nadleśnictwa: Knurów, Paruszowiec i Rybnik. Ich nadleśniczymi byli: mgr inż. Józef Wnęk (Knurów), mgr inż. Józef Malinowski (Paruszowiec) oraz mgr inż. Karol Wardas (Rybnik). Nadleśniczym nowego Nadleśnictwa Rybnik został inż. Bogumił Lewandowski. W dalszej kolejności przyłączono tereny Nadleśnictwa Orzesze (31.12.1973 r.) Od 1.11.1975 r. nadleśniczym został mgr inż. Andrzej Kuca. W 1978 r. nastąpiła klęska śniegołomów, której skutkiem było usunięcie 74 000 m3 drewna.
Powojenny mundur leśnikaW celu poprawy stanu zdrowotnego drzewostanów iglastych w 1977, 1979 i 1980 r. przeprowadzono ich lotnicze nawożenie. Zabieg został wykonany w leśnictwach: Szczotki, Kłokocin, Leboszowice, oraz Żory. Objął swym zasięgiem około 4000 ha. W roku 1987 przeprowadzono II Rewizję Definitywnego Urządzania Lasu. Do najpoważniejszych klęsk zaliczyć należy gradację kornika drukarza i korników towarzyszących, która miała miejsce w latach 1992 – 1996 na terenie leśnictw Syrynia, Adamowice (kompleks Żytna), Wodzisław, Zwonowice oraz Ruptawa.
III Rewizję Definitywną Urządzania Lasu przeprowadzono w roku 1997. Również w tym roku wystąpiła katastrofalna powódź, która doprowadziła do znaczących strat w gospodarce leśnej: wymoknięte uprawy, zalane budynki, zniszczone drogi, przepusty, urządzenia melioracyjne.